استادیار و پژوهشگر قرآنی، دانشکده علوم قرآنی تهران
چکیده
چکیده: در بین تفاسیر به طور عموم ودر تفاسیر روایی به طور خاص در مفهوم و مصداق آیه مودت به ویژه در بیان منظور و مراد از«المودة فی القربی» ،اختلاف وجود دارد.پژوهش این موضوع در تفاسیر روایی، از رهگذر دست یابی به مفهوم ومصداق درست آیه مودت ، جایگاه والای اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله در استمرار رسالت نبوت و هدایت و سعادت امت و وجوب فرمان پذیری، همیاری، همراهی و محبت عملی نسبت به این خاندان را تبیین کرده و پاسخ مناسب و مستدل به شبهات خواهد بود. در این نوشتارنتیجه نقد وبررسی دیدگاه های فریقین در 11 تفسیر مهم روایی نشان می دهد که مودت در آیه 23 سوره شوری، محبت همراه با عمل است و « القربی» خویشاوندان خاصی از پیامبر صلی الله علیه و اله هستند که محبت ، همراهی و یاری آنان واجب است و مصداق تنزیلی این خویشان خاص ، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام و مصداق تأویلی آنان، سایرامامان معصوم علیهم السلام هستند.
)